Ik ben bijster goed in de zaken iets romantiseren en daarmee kun je soms vreselijk bedrogen uitkomen. Een uitje naar Parijs is nu echt een voorbeeld van waar dat dus inderdaad vreselijk mis zou kunnen gaan. Het beeld van slenteren door de kleine steegjes, koffietentjes waar knappe Franse mensen genieten van hun ‘café’, de kunstenaar op de hoek van de straat, Fransen die met hun stokbroodje onder de arm over de Champs Elysees huppelen, een picknick met uitzicht op de Eifeltoren, een mooie wandeling langs de Seineen natuurlijk dit alles onder de klanken van heerlijke Franse chansons.
Nouja, je snapt het, ik zag ons al helemaal gaan en het gelukzalige gevoel nam me al een beetje in beslag. Ik had dit keer ingecalculeerd dat de realiteit wel eens heel anders zou kunnen zijn dan het plaatje in mijn hoofd maar ik werd op onze ‘citytrip’ toch enorm verrast. Parijs met kinderen overtrof al mijn geromantiseerde verwachtingen.
Ja, begrijp me niet verkeerd, zes keer ‘piessen’ voordat we eindelijk eens bij de Eifeltoren zouden belanden, een kind dat even op een muurtje gaat zitten met z’n gat vol in de duivenkak, een verloren zonnebril, kreten als; “mijn voeten doen pijn” , “ik moet poepen” ‘”zijn we er al?”. Natuurlijk hoorde dat er allemaal bij.. maar het viel absoluut in het niet bij al onze avonturen en ontdekkingen. Als ik terugkijk denk ik dat het ook zo lekker ontspannen ging omdat we er al weken met elkaar naartoe leefden en ook de kinderen er enorm naar uitkeken.
Ik had boekjes geleend bij de bibliotheek in ons dorp waarin we enorm veel leuke dingen ontdekten die ook voor de kinderen Parijs onvergetelijk zouden maken. Zo wisten onze kanjers bijvoorbeeld dat je wel 222 traptreden moest beklimmen voordat je bij de Sacré Coeur zou komen op de heuvel Mont Marte en ontdekte onze oudste dat er in Parijs wel vier vrijheidsbeelden te zien zijn, precies zoals in New York alleen een slag kleiner. We lazen dat het leuk is om een hangslotje achter te laten op een bekende plek in Parijs en dat je bootjes kunt laten varen op één van de vijvers in Jardin des Tuileries een park van waaruit je zowel de Eifeltoren, het Louvre, de Arc de Triomph en de obelisk op Place de la Concorde kunt spotten. Hoewel de boekjes een goed hulpmiddel waren voor een goede voorbereidingen waren de kinderen ook al helemaal op de hoogte door de serie ‘Miraculous Ladybug’ die de meeste ouders onder ons vast wel kennen. Wat hebben we vaak gehoord; “Ooooo dit heb ik gezien in Ladybug” of “Oooo dit lijkt wel de bakkerij waar Marinet woont van Ladybug!”. Die televisie programma’s zijn nog helemaal zo gek niet.
Dus ja, eenmaal aangekomen in Parijs kun je je wel voorstellen dat onze kids na het lezen van de verhalen en het zien van de afleveringen van Ladybug redelijk onder de indruk waren dat ze hier nu echt waren.
Ik denk dat wij als ouders andere hoogtepunten zullen hebben als onze kids maar er was voor ieder wat wils. Ik denk zelf bijvoorbeeld terug aan een heerlijke lunch bij een super leuk ‘vegan’ tentje (wij eten bijna altijd plantaardig) in een steegje net achter Centre Pompidou waar ze de heerlijkste taartjes, koffie en tosti’s hadden ik voelde me er een echte ‘Parisienne’ zo tussen die prachtige gebouwen en al het lekkers dat voorbij kwam op ons tafeltje. Een picknick in het park voor de Eifeltoren waar onze dochter Nora spontaan les kreeg van een echte Franse circusartieste die haar hielp met de ‘radslag’ het was een nogal magisch tafereel. Ik zie ons ook nog zo zitten aan de rand van een vijver in een park in hartje Parijs, ons gezicht in de zon en Jona’s snoetje helemaal onder het rode frambozen ijs.. ik voelde me gewoon stinkend rijk en dankbaar, gewoon omdat ik hier zat met mijn gezin. Ik denk terug aan Liam die bijna wild werd toen hij in een muisstille bus zicht kreeg op de Eifeltoren en een kreet sloeg waarbij bijna de hele bus van zijn of haar stoel viel. Ik zie Nora voor me die de hele dag met een centje in haar zak liep die ze graag in een fontein wilde gooien maar op de terugweg naar huis tot de ontdekking kwam dat het muntje nog keurig in haar zak zat en dat ze vervolgens uitbundig iets begon te zingen over ‘Money in my pocket’ en we vervolgens vreselijk hebben gelachen. Ik denk aan dansjes op de Champs Elysees en een romantische foto gemaakt door Liam van René en mij kussend voor de Eiffeltoren. Ik denk aan ons bezoekje aan het eilandje Île aux Cygnes in de Seine waar we zowel de Eifeltoren als het vrijheidsbeeld konden zien en waar een heuse sportplaats met klimmuur verstopt zat onder de brug tot groot plezier van de kinderen. We maakten een avondwandeling langs de Seine die verlicht was met leuke gloeilampjes en waar mensen genoten van lekker eten en waar jongens en meiden aan het skateboarden waren en er een bandje optrad met heerlijke franse nummers, ik kan het zo weer voor me halen.
Kortom het waren maar twee dagen maar het was echt onvergetelijk.. ik heb Parijs en onze trip in mijn hart gesloten en kan echt iedereen die eraan twijfelt over of Parijs leuk is met kids zeggen; Gewoon lekker doen!
Vive la vie !
TIPS; Ik heb ook een pagina voor je gemaakt handige tips, klik vooral even op de link! http://www.ikbendees.com/2021/09/29/tips/
You might also like
2 Comments
Wat een onvergetelijke dagen Dees.
Voor de kinderen maar ook voor jullie.
Dankzij jouw heerlijke verslag, liep ik er opeens ook een beetje rond!
Ochh wat schets je weer een picture perfect sis, zo fijn om te lezen! Kan niet wachten om er zelf rond te lopen 🥂